Banakhu 17 en 18 mei 2015

Dinesh en ik vertrokken om 6u15 in Dadhikot voor een lange dag om op onze bestemming te geraken.  Om 7u00 waren we in Banepa, alwaar we Nara (één van de dragers van Ganesh Trekking,  het is naar zijn thuisdorp dat we gingen) ontmoetten.  De pick-up die hij had vastgelegd moest onverwacht nog een ziekenvervoer doen dus kwam wat later.  Na het laden van 1200kg rijst konden we op weg om 8u30.  Ook 10kg fruit om uit de delen aan de kinderen, namen we mee. 

Na slechts 20 min. rijden kregen we een klapband.  Gelukkig kende onze chauffeur mensen die dezelfde weg namen en was de band een half uurtje later verwisseld, én hadden we een nieuwe reserveband.  Rond 10u verlieten we de asfaltbaan voor een onverharde weg, en wat voor één!

We wisten na enkele minuten reeds waarom we echt wel een 4x4 nodig hadden voor deze rit.  We gingen door rivieren (enkel mogelijk buiten het moesson-seizoen) en langs ravijnen, en waren erg blij met onze ervaren chauffeur.  Aangekomen om 12u30 in Serthung, stonden de dragers reeds lang op ons te wachten.  Ze waren goed voorbereid en er werd nauwkeurig aangeduid wie zijn portie rijst kreeg.  In totaal werden 40 zakken van 30kg verdeeld.  Sommigen verdeelden hun zak in twee delen, want ja er waren ook kinderen bij en die droegen 15kg.  Sommigen droegen ook 45kg!

Op hun teenslippers stoven ze ervandoor, als berggeiten van het steile pad.  Het was een lange en moeilijke tocht, langs aardverschuivingen en soms moeilijke paadjes.  Geen tijd om van het prachtige landschap te genieten.
Het eerste deel van de tocht snikheet, later stortregen.  Doorweekt van regen en zweet, kwamen we aan om 18u30 in het dorp dat inderdaad gans in puin ligt.  Het late aankomstuur verklaart de donkere foto’s.  De huizen die iets lager staan zijn niet allemaal gans ingestort, wel onbewoonbaar.  In het centrum van het dorp, boven op de heuveltop, ligt alles plat.

De meeste mensen wonen in hun stal.  Dit zijn allemaal open huisjes met een soort “zoldertje” onder het dak waarop hooi en stro wordt bewaard.  Op deze zoldertjes wordt nu geslapen, onderin staan de dieren en wordt daarnaast gekookt.  Wij hebben geslapen bij de ouders van Nara, met de geitjes naast ons, twee buffels aan onze voeten en de hond onder ons bed.  Tijdens de regenbui 's nachts schuilden we onder ons deken, want het regende tot onder het afdak.   

De volgende ochtend een tas thee en een pak koekjes, en weer op weg iets na zes uur voor de lange tocht terug.  De gemakkelijkere stukken snelwandelen tot lopen, want we moesten de bus halen en er zijn maar 2 bussen per dag.  We hebben nergens langer dan 10 min. gepauzeerd en kwamen na een lange klim toch goed op tijd aan.   Onderweg waren een heel deel van de dorpsbewoners ons terug ingehaald, die nog eens gingen om iets op te halen.  Een voetbalclub uit Kathmandu had metalen golfplaten gesponsord om tijdelijke huisjes mee te bouwen.  En die wagen stond inderdaad klaar toen wij aankwamen.  We kozen toch voor de lokale bus want in die pick up zouden we in de laadbak moeten zitten en er waren al 11 andere gasten.  We kenden de weg, dat leek ons goed idee. Tijd om nog even uit te blazen want de bus vertrok stipt om 11u.  Weer een akelig spannende rit (ik kan me niet inbeelden dat iemand uit dat dorp voor zijn plezier in Banepa gaat shoppen), en rond 15u aangekomen in Banepa.  Een dik uur later waren we thuis, wetende dat de anderen rond deze tijd pas in hun dorp zouden toekomen, zwetend en puffend met de golfplaten op hun rug.

We zoeken nog vrijwilligers om na de moesson (vanaf half september) het dorp Banakhu te helpen bij de wederopbouw.  Eigenschappen: flexibele ingesteldheid, bereid zijn om in het dorp te verblijven met een minimum aan comfort (slapen in tent, lokale maaltijden), minimum 2 weken vrije tijd, goede fysieke conditie.

Dadhikot dd 27 mei 2015

In Dadhikot kabbelt het leven verder en wordt er momenteel volop graan geoogst.  De velden moeten worden bemest en geploegd, zodat alles klaar is om tijdens de moesson rijst te planten.  Velen zijn nog steeds bezig met het bouwen, inrichten of verbeteren van hun tijdelijke onderkomens.  Deze mini-huisjes zijn soms veredelde tenten, soms mooie cottages.  Bij de meeste mensen is het bedoeld om 1 à 3 jaar verder te kunnen en in tussentijd hun nieuwe huis te maken.  Bijna elke nacht is nu reeds een goede test voor de aankomende moesson: stevige wind en stortbuien!  Ook wijzelf zijn gevlucht van tent naar huis, en prijzen ons erg gelukkig dat we nog een huis hebben.

Enkele dagen voor de tweede aardbeving, verloor een 4-maanden zwangere vrouw haar baby.  Ook een oude vrouw met een hoofdwonde (opgelopen bij de eerste aardbeving) is overleden.
Zo blijft het leed zich opstapelen...

Onze lijst met gezinnen en huizen van Dadhikot is vervolledigd en aangepast na de tweede aardbeving op 12 mei.  In totaal hebben we nu 84 huizen opgelijst.  65 huizen zijn volledig gesloopt, of dit dient nog te gebeuren.  Hierbij zijn ook enkele oude woningen van gezinnen die reeds een nieuwe woonst gebouwd hadden of aan het bouwen waren.  Vele van deze oude huizen waren wel nog in gebruik, of het nieuwe deel werd er tegenaan gebouwd.

20 huizen in het dorp zijn ongeschonden of hebben minieme herstellingen nodig.  15 huizen zijn beschadigd, waarvan sommige zwaar beschadigd.  51 families zijn dakloos, en daarvan wonen er 47 families in een tent of cottage (tijdelijk huisje).  De rest vond een onderkomen voor langere tijd bij familie.

57 gezinnen kregen van Project Aasha €100 “relief-fund” en nog eens 10 gezinnen kregen €50 relief-fund.  (Er zijn ook enkele huurfamilies die niet staan opgelijst bij de vernielde huizen).

Er werden 17 families geselecteerd (op basis van aantal gezinsleden,  –gebrek aan – eigendommen, inkomen/job) die na de moesson, wanneer de mensen effectief aan de bouw van hun huizen beginnen, een groter bedrag krijgen: “reconstruction-fund”.  Op die manier willen we vermijden dat het sponsorgeld wordt uitgegeven aan minder dringende zaken. 

Volgende week komen er 2 Belgische vrijwilligers om zich twee weken lang in te zetten voor Dadhikot.  Zij zullen helpen bij het opbouwen van cottages, afbreken van ingestorte huizen, ruimen van puin enz.  Alvast bedankt Claire en Lieven!

Ook alle vrijwilligers in België wil ik nog eens bedanken.  Velen van jullie dragen een steentje bij aan een betere toekomst voor een heel aantal Nepalezen! 

Het haakcafé, ontbijt en teatervoorstelling (Stalteater) zijn reeds achter de rug.  Nog acties die door enthousiaste vrijwilligers worden opgezet, ten voordele van project aasha (earthquake) zijn:

·         Zaterdag  30 mei: schoolfeest met koekjesverkoop (door Jutta)

·         Zaterdag 6 juni: 19u30 Benefiettuinfeest in Mortsel

·         Zondag 21 juni: 15u Opera for Nepal te Wilrijk (Pius X Kerk)

·         Donderdag 25 juni:  19u Meditatieworkshop Mariposa (door David Magone) te Antwerpen

·         Fondsenwerving door Rode Kruis Lier

·         Elkblokjetelt: Lego-huisje voorwederopbouw (door Liv en Mila)

We mochten ook een mooi bedrag ontvangen van Puente VZW, vzw Caritas (Sint-Pauluskerk) en vanwege Tom Wuyts (Roubaix Biking tour).  Verder zijn er mensen die geld inzamelen via het werk, jeugdclub, enz.

Aan elk van jullie : héél erg bedankt!!!

 

Blijf de boodschap verspreiden, om huizen te bouwen is er véél geld nodig.